Schreeuw om Leven is een christelijke organisatie die zich inzet voor een hoopvolle toekomst voor moeder en kind. We streven naar een samenleving waarin abortus onnodig en ondenkbaar is. Schreeuw om Leven wil voorkomen dat ongeboren leven gedood wordt.
Daarom bieden we psychosociale en praktische hulp aan vrouwen die onbedoeld zwanger zijn. En ook na een abortus zijn we er voor hen die ondersteuning en hulp nodig hebben. We willen Gods liefde voor het kwetsbare merkbaar laten zijn, en waar mogelijk heling bieden in Christus’ naam.
Naast hulpverlening staan we met overtuiging van de waarde en betekenis van het ongeboren leven in de maatschappij. Schreeuw om Leven zoekt daarbij actief de dialoog.
Onze missie en visie kun je hier lezen.
Woensdag 24 mei debatteert de Tweede Kamer over abortus dat in Nederland is opgenomen in het strafrecht. De inzet is om abortus uit het wetboek van strafrecht te halen (artikel 296). Dat klinkt misschien sympathiek, maar er zijn goede redenen om het te laten zoals het is. Ter bescherming van zowel de vrouw als het ongeboren leven. Vier aandachtspunten voor dit debat over een fundamenteel onderwerp.
Nieuwe ontwikkelingen bedreigen het ongeboren leven. Zoals het kweken van embryo’s voor wetenschappelijk onderzoek. Daarom organiseert Schreeuw om Leven op 16 juni een symposium over ‘Recht op leven’ en de rol van de kerk in de Sint-Janskerk in Gouda. De kerken in Nederland wordt gevraagd zich uit te spreken voor het leven.
Misschien dreigt het ongeboren leven in Nederland wel een groter gevaar dan abortus. Dat jaarlijks van ruim dertigduizend ongeboren kinderen het leven wordt beëindigd, is velen onder ons wel bekend. Laten we er ondanks dit getal dat stabiliseert er nooit aan wennen. Maar nog even en dan zet de politiek middels vernieuwde wetgeving de deur open voor het kweken van embryo’s ten behoeve van wetenschappelijk onderzoek.
Samen met tientallen leiders van prolifeorganisaties binnen Europa waren we onlangs in Boekarest bijeen om van elkaar te leren en elkaar te bemoedigen. Mijn persoonlijke, voorgenomen doel was geïnspireerd te raken en op een aantal concrete vlakken goede ideeën opdoen voor Schreeuw om Leven. Achteraf moet ik met verwondering vaststellen dat het op een heel andere manier is gebeurd. God gaat Zijn eigen weg. Dat heb ik zelf geleerd in Boekarest, maar bleek ook uit hoe mensen hartstochtelijk zoeken naar het behoud van menselijk leven. En hoe dat werk ook gezegend wordt!
