Zwanger van een meerling. Dan maar eentje weghalen?

07-06-2017

Zwanger van meerling. Dan maar eentje weghalen?

Je ziet ze slikken. Die grappige reclame met dat stuiterende meisje dat haar ouders precies weet te vertellen hoeveel baby’s er in de buik van mama zitten. Drie, drie, drie! Ja, het lijkt me best een schok, om te horen dat je zwanger bent van een meerling. Zeker als het er meer zijn dan twee. Drie? Slik!

Toch kan en wil ik er met mijn hoofd niet bij, dat er dan mensen zijn die er dan liefst een of twee zouden ‘laten weghalen’. Dan hebben we het over Gezonde kinderen. Wat zeg je dan later tegen het overgebleven kindje? Ja, je had een 50/50 kans van overleven. Je hebt mazzel gehad? Eigenlijk zou je een of twee broertjes of zusjes hebben gehad, maar ja, dat vonden wij teveel? Alsof een koude hand zich samenknijpt om mijn hart. Onbegrijpelijk. Misselijkmakend. Reden dat ik dit schrijf is dat dit in Noorwegen sinds kort mogelijk is…

Althans, het was al langer mogelijk, maar bij ziekenhuizen in Noorwegen kunnen nu ook buitenlandse vrouwen terecht voor selectieve reductie abortus, zoals dat zo mooi heet. Selectieve reductie abortus betekent dat een of meer kinderen geaborteerd worden, terwijl er een achterblijft. Dit mag en gebeurt in Noorwegen ook bij gezonde kinderen.

Noorwegen vreest abortus toerisme

Deze praktijk is verboden in omliggende Scandinavische landen. Nu echter door de wetswijziging in Noorwegen ook buitenlandse vrouwen behandeld kunnen worden, is de verwachting dat deze vrouwen daar ook gebruik van zullen gaan maken. Omdat ziekenhuizen geen vast adres hoeven vragen van de patiënt, is de angst groot dat deze ontwikkeling leidt tot abortus toerisme. Buitenlandse vrouwen moeten overigens wel betalen voor de procedure. Dat de belangstelling groot is, blijkt, want verschillende vrouwen uit diverse omliggende landen hebben al contact gezocht met Noorse ziekenhuizen, om informatie te vragen over de procedure. Dat meldt de nationale nieuwszender NRK. Abortus in Noorwegen is toegestaan tot 12 weken.

Hoe zit het in Nederland?

“Selectieve foeticide op meerlingen komt in Nederland doorgaans alleen voor als is aangetoond dat een of meer van de vruchten met een ernstige afwijking ter wereld zou komen”, zo lees ik in een artikel in de NRC (1996). Online research naar ontwikkelingen in de laatste jaren, leert mij dat er op dit gebied nog niet veel veranderd is.

Wel is selectieve foeticide om medische redenen mogelijk. Wat lijkt het mij verschrikkelijk als je als aanstaande ouders voor zo’n keuze komt te staan: Wanneer je met abortus de overlevingskans van bijvoorbeeld twee van je drie kinderen vergroot, wat doe je dan?

Op fora kom ik tot twee vragen tegen van een aanstaande tweelingen-moeders. Een denkt na over selectieve abortus. Niet om medische redenen, maar puur om de drukte. De ander denkt erover om één van de twee op te geven voor adoptie. Dat is dan tot daar aan toe. Alleen zijn de reacties wel bijzonder: Hoe ze dat dan een van de twee aan zou durven doen. Nee, dan liever een selectieve abortus, als dat zou kunnen. In een reactie werd geopperd dat ze wel naar New York kon vliegen, want ‘daar doen ze het ook’. Met andere woorden, een van de twee opgeven voor adoptie in een gezin met liefdevolle ouders is moreel onaanvaardbaar, maar een van de twee random een gifprik in het hartje geven, dat is normaal?

Hoe het werkt?

Een of meer kinderen worden onder het zicht van een echo met een injectie kaliumchloride in het hart aangeprikt. Het is volgens gynaecologen goed mogelijk, vooral als de ingreep in een vroeg stadium plaatsvindt, om foeticide te plegen op een van de meerlingen zonder dat de overblijvende vruchten daar schade van ondervinden. De gedode foetus blijft gedurende de zwangerschap in de baarmoeder en komt bij de bevalling gekrompen en als het ware gemummificeerd mee. Selectieve foeticide is niet mogelijk bij één-eiige tweelingen. (Bron: NRC)

Zonder kinderen geen toekomst

Ik krijg hier echt de kriebels van. Ook omdat selectieve foeticide wereldwijd wordt toegepast. Vaak ook vanwege geslacht, ook wel gendercide genoemd. Feministen zouden op hun achterste benen moeten staan, wanneer ze zouden zien hoeveel meisjes er wereldwijd geaborteerd worden, puur omdat het meisjes zijn. Twee miljoen volgens recente cijfers. Dat vind ik een walgelijk en discriminerend gegeven, waarover bovendien niet is nagedacht. Als je de natuur niet op zijn beloop laat gaan, is de balans weg. Niet? Landen waarin gendercide wordt gepleegd zouden in de toekomst nog wel eens te maken kunnen krijgen met een vrouwen tekort. Zonder vrouwen geen kinderen. Zonder kinderen geen toekomst. Punt. In India en China is het al zover… en die mannen maar in een diepe depressie, omdat ze geen vrouw kunnen vinden. Tja…

Ook in Nederland

Vorig jaar ontmoetten we op een jongerendag een jonge vrouw die verloskunde studeerde en vertelde over haar stage. Een echtpaar was in verwachting en wilde eigenlijk geen kinderen maar besloten toch om de zwangerschap door te zetten. Echter toen een aantal weken daarna bleek dat ze een tweeling verwachtte, stelde de gynaecoloog voor om het leven van één kindje te beëindigen. Emotioneel vertelde de studente dat het echtpaar hier ook voor heeft gekozen. Bij meerlingen is het min of meer een standaard vraag in Nederland blijkt op deze site: tinyurl.com/SoLmeerlingen.

Eerder geplaatst op Love2bemama.com

Sjoukje Dijkstra is journalist en blogger voor Love2Bemama