Nieuwe medische ontwikkelingen bedreigen het ongeboren leven. Bijvoorbeeld het kweken van embryo's t.b.v. wetenschappelijk onderzoek. Arthur Alderliesten schreef het boek Recht op leven waarin deze ontwikkelingen worden geschetst en die tijdens het symposium aan bod komen. Vanuit de ethiek van Dietrich Bonheoffer wordt hierop gereflecteerd en wordt er gezocht naar antwoorden. Het recht op leven is gegeven met het leven zelf.
De oproep aan de kerk is om zich uit te spreken voor het recht op leven en inclusieve geloofsgemeenschappen te vormen waarbinnen men ontvankelijk is voor het kwetsbare en soms ook ongevraagde leven. Prominente van sprekers uit kerken in Nederland reageren tijdens het symposium om deze oproep.
Kom je ook? Meld je dan vandaag nog hier aan.
Tijdens het symposium is er een boekpresentatie van het boek 'Recht op leven'
Rond het levensbegin zijn er all
erlei medische en wetenschappelijke ontwikkelingen die ethische vragen oproepen. De voornaamste daarvan cirkelen rond de status en beschermwaardigheid van menselijk embryonaal leven in verhouding tot nieuwe biomedische technologieën. Arthur Alderliesten wil aan de hand van Bonhoeffers inspirerende concept van 'natuurlijk leven' een bijdrage leveren aan de christelijke bezinning op actuele bio-ethische ontwikkelingen rond het levensbegin. Alleen door Christus, als oorsprong, doel en wezen van het leven, kunnen wij de bestemming van het natuurlijke leven kennen. Het recht op leven is gegeven met het leven zelf. Verder gaat Alderliesten onder andere in op een waarschuwende vergelijking tussen de oude eugenetica van de nazi’s en de huidige (eu)genetica van onze tijd.
Arthur Alderliesten (1979) is directeur van Schreeuw om Leven en projectcoördinator ethiek bij het prof. dr. G.A. Lindeboom Instituut. Hij studeerde achtereenvolgens bedrijfskunde, communicatie en theologie & ethiek. Hij publiceert regelmatig over Dietrich Bonhoeffer en medisch-ethische onderwerpen. Recent verscheen ‘Zijn als Christus’ (2020) en ‘Stervenskunst bij Luther’ (2021) ‘Goede zorg rond het levenseinde’ (2022).
Woensdag 24 mei debatteert de Tweede Kamer over abortus dat in Nederland is opgenomen in het strafrecht. De inzet is om abortus uit het wetboek van strafrecht te halen (artikel 296). Dat klinkt misschien sympathiek, maar er zijn goede redenen om het te laten zoals het is. Ter bescherming van zowel de vrouw als het ongeboren leven. Vier aandachtspunten voor dit debat over een fundamenteel onderwerp.
Nieuwe ontwikkelingen bedreigen het ongeboren leven. Zoals het kweken van embryo’s voor wetenschappelijk onderzoek. Daarom organiseert Schreeuw om Leven op 16 juni een symposium over ‘Recht op leven’ en de rol van de kerk in de Sint-Janskerk in Gouda. De kerken in Nederland wordt gevraagd zich uit te spreken voor het leven.
Misschien dreigt het ongeboren leven in Nederland wel een groter gevaar dan abortus. Dat jaarlijks van ruim dertigduizend ongeboren kinderen het leven wordt beëindigd, is velen onder ons wel bekend. Laten we er ondanks dit getal dat stabiliseert er nooit aan wennen. Maar nog even en dan zet de politiek middels vernieuwde wetgeving de deur open voor het kweken van embryo’s ten behoeve van wetenschappelijk onderzoek.
Samen met tientallen leiders van prolifeorganisaties binnen Europa waren we onlangs in Boekarest bijeen om van elkaar te leren en elkaar te bemoedigen. Mijn persoonlijke, voorgenomen doel was geïnspireerd te raken en op een aantal concrete vlakken goede ideeën opdoen voor Schreeuw om Leven. Achteraf moet ik met verwondering vaststellen dat het op een heel andere manier is gebeurd. God gaat Zijn eigen weg. Dat heb ik zelf geleerd in Boekarest, maar bleek ook uit hoe mensen hartstochtelijk zoeken naar het behoud van menselijk leven. En hoe dat werk ook gezegend wordt!
